21 marca obchodzony jest Światowy Dzień Poezji. To także pierwszy dzień kalendarzowej Wiosny. Stąd też w Bibliotece Publicznej Gminy Witonia im. Ignacego Kamińskiego odbyło się wyjątkowe spotkanie autorskie.
Gościem spotkania była Zuzanna Marciniak poetka młodego pokolenia, absolwentka filologii polskiej na Uniwersytecie Łódzkim, autorka dwóch zbiorów wierszy: „Przeźrocze” (2021) i „Zbliżenia” (2023). Publikowała w czasopismach takich jak „Akant”, „Ypsilon”, „e-eleWator”, „Bezkres”, na stronie Wydawnictwa J, magazynie internetowym „Suburbia”, „Babińcu Literackim”, „Poezji na każdy dzień” oraz w antologiach Fundacji Poetariat. Jej wiersze można również usłyszeć w audioantologii „Nadzieja” (wyd. Poezja Ma Głos, Studio Otwarte) oraz audycjach poetyckich w Radiu Plus Radom i Radiu Koszalin. Pasjonatka fotografii, muzyki etnicznej i literatury faktu. Urodzona w Warszawie, obecnie mieszka w Krośniewicach.
Niewątpliwie pani Zuzanna została obdarzona talentem, którym jest pisanie wierszy, a to jest także w pewien sposób Jej powołanie, bowiem “twórczość poetycka jest funkcją talentu, ale talenty również stanowią o powołaniu”. Sztuka rymotwórcza i pasja jaką jest fotografia to antidotum na codzienne wyzwania, pokonywanie swoich słabości i podejmowanie nowych zadań.
Autorka opowiadała o poszukiwaniu inspiracji w codziennych doświadczeniach, naturze oraz relacjach międzyludzkich. Podkreśliła, że dla niej poezja jest sposobem na uchwycenie ulotnych chwil i emocji, które często umykają w zgiełku codzienności.
W wykonaniu Zuzanny Marciniak wysłuchaliśmy wybrane przez nią wiersze, które w pełni przekazują prawdę o naszym Gościu. Interpretacja utworów pełna ekspresji i autentycznych emocji, wprowadziła słuchaczy w intymny świat poezji. Każdy z zaprezentowanych tekstów wzbudził żywe reakcje publiczności, skłaniając do refleksji oraz dyskusji o znaczeniu kultury i sztuki w dzisiejszych czasach. Utwory czytali również uczestnicy spotkania. Były to performerskie wykonania, które bardzo uradowały, wręcz uskrzydliły poetkę.
Sądząc po reakcjach obecni na spotkaniu mieli możliwość przeżycia chwili pełnej refleksji i wzruszeń, bowiem wiersze Pani Zuzanny Marciniak dają ukojenie, wzbudzają zachwyt i zapraszają do rozważań nad głębią ludzkich emocji. W swoich lirykach autorka podejmuje tematy bliskie każdemu: miłości, emocji, życia, śmierci, Boga. Nie brakuje również kontemplacji nad naturą oraz filozoficznych rozmyślań, które sprawiają, że Jej poezja jest głęboka i zarazem uniwersalna.
Było to niezwykłe, poetyckie spotkanie autorskie. Poezja i fotografia tworzyły niepowtarzalną atmosferę, która przeniosła uczestników w świat wyobraźni i piękna.
Bardzo dziękujmy pani Zuzannie Marciniak, która zasługuje na miano „poetyckiej perełki” za cudowną poezję a publiczności za obecność. To wyjątkowe wydarzenie z pewnością na długo pozostanie w naszej pamięci i sercach.
(nie)znajomość
przejdźmy na ty
przecież znamy się na odległość
czułych gestów
mieszkamy razem
w zakamarkach ciała
budzimy codziennie
w zgrubieniach warg
nawet gdy
w porannym pośpiechu
zbieramy z podłogi
rozrzucone maski
i patrzymy na siebie z nadzieją
że może kiedyś
nie będą nam potrzebne
palec Boży
jesteśmy z sobą tak blisko
jak sklejone kartki
a tu ktoś chropowatym palcem
próbuje nas rozdzielić
i przenicować strony
wydziera z naszych trzewi
girlandę liter
rozsypuje
i układa na nowo
jak w grze scrabble
słowo po słowie
ucząc nas
jak odczytywać siebie
między wierszami
xxx (już się nie smucę…)
już się nie smucę
tylko trochę
uchylam się
przed światem
nie zamykam drzwi
przed tobą
czekam
z filiżanką wypalonej kawy
kubkiem zimnej herbaty
kieliszkiem zwietrzałego wina
pękniętym szkiełkiem
w sercu
w zależności od tego
czego pragniesz
wieczory są długie
a krzesła puste
zapełnij je sobą
jak skórą naciąga się łóżko
a nocą pokrywa ciała
już się nie boję
tylko trochę
drżą mi
wspomnienia
jak policzki na mrozie
