Porzucona przed laty przez matkę, mieszkająca w Lublinie Eliza Dębska, wiedzie uporządkowane życie u boku ukochanego męża oraz dziesięcioletniej córki. Kiedy podczas ferii zimowych dziewczynka wyjeżdża na obóz narciarski, nadopiekuńcza i przewrażliwiona Eliza nie potrafi przestać zamartwiać się o Polę. Jakby tego było mało, jej kruchy spokój zostaje bezpowrotnie zburzony, gdy pewnego dnia odbiera telefon z mieszczącego się w Gdyni hospicjum „Azyl”, w którym rzekomo przebywa Maria Zaborowska, jej zaginiona matka.
Targana wątpliwościami, po namowie Wiktora, Eliza postanawia wsiąść do pociągu i wyjechać na drugi koniec Polski, by zmierzyć się z bolesną prawdą. Kierowana żalem i gniewem, jest przekonana, że umierająca pacjentka hospicjum nie może być z nią spokrewniona. Kogo więc zastanie po przekroczeniu progu jej pokoju?
Jakie tajemnice odkryje przed Dębską opowieść leżącej na łożu śmierci kobiety? I jaką rolę w życiu chorej odegrał czereśniowy sad?