22 stycznia 2023 roku przypada 160. rocznica wybuchu Powstania Styczniowego. Był to największy i najdłużej trwający zryw niepodległościowy przeciwko rosyjskiemu zaborcy a także manifestacja niestrudzonej woli narodu zjednoczonego w walce o odzyskanie własnego państwa.
Lokalny wymiar Powstania Styczniowego
Przy tej okazji warto pokazać lokalny wymiar Powstania – jego przebieg i uczestników na obszarze dzisiejszego powiatu łęczyckiego i gminy Witonia.
Oto co pisze na ten temat Jarosław Kita w Dziejach Witoni i Gminy Witonia (do roku 1939).: „(…)Prawdopodobnie dzięki naturalnym warunkom terenu zawdzięczało powstanie to, że trwało ono stosunkowo długo, bo aż do 14 czerwca 1864 r. W przypadku samej Gminy Witonia warunki naturalne nie były już tak sprzyjające powstańcom jak w skali całego powiatu. Na jej obszarze dominowały przede wszystkim użytki rolne, a lasy stanowiły tylko niewielki procent.
(…) W dniu 28 stycznia 1863 roku przez Witonię, przemieszczali się w drodze z Kutna do Łęczycy członkowie Tymczasowego Rządu Narodowego: Oskar Awejde, Jan Majkowski, ksiądz Karol Mikoszewski i Józef K. Janowski. Przez obszar Gminy od czasu do czasu przechodziły różne formacje powstańcze i ścigające je jednostki rosyjskie. W lipcu 1863 roku tzw. partia łęczycka, pod dowództwem Roberta Skowrońskiego, wycofująca się po bitwach pod Walewicami i Balkowem, stoczyła potyczkę pod Kterami. Była to jedyna potyczka podczas całego powstania, która miała miejsce na interesującym nas terenie. W świetle akt wojennego naczelnika powiatu łęczyckiego można wskazać na kilku uczestników powstania styczniowego pochodzących z miejscowości leżących w Gminie Witonia, którzy w 1866 roku oddani byli pod nadzór policyjny. Byli to Józef Łaziński, mający wówczas 31 lat, a będący ekonomem ze wsi Gledzianów; 30-letni Maciej Cieślak, służący jako stangret w majątku Oraczew należącym do ziemianina Sojeckiego. Ponadto Kazimierz Wołyński, mieszkaniec Strzegocina, ciężko ranny w walce, leczył się w Zgierzu, a po dojściu do zdrowia, zbiegł za granicę”.
Powstanie inspiruje przez dziesięciolecia
Wydarzenia z lat 1863 – 1864 oraz wytrwałość ówczesnych pokoleń w dążeniu do urzeczywistnienia pragnień o wolnej i suwerennej Ojczyźnie zasługują na nasze uznanie i odpowiednie upamiętnienie.
Dziś zapalamy symboliczny znicz jako hołd dla bohaterów Powstania Styczniowego. Ten największy zryw niepodległościowy był inspiracją dla kolejnych pokoleń podejmujących walkę o wolność i suwerenność Polski. Nasz szacunek dla ich poświęcenia i pamięć o ich czynach są naszym wkładem w pielęgnowaniu tożsamości narodowej i lokalnej. Cześć ich Pamięci!